tag:blogger.com,1999:blog-5433712019101712744.post5937495257430923000..comments2023-07-12T13:35:20.361+03:00Comments on Γιούλια Ολόμπλαβα: Φούγκα για δύο ασύμμετρες φωνές... το "ξωτικό"Γιούλια Ολόμπλαβαhttp://www.blogger.com/profile/00797231137598462911noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-5433712019101712744.post-82672884828849717142013-06-07T08:38:50.779+03:002013-06-07T08:38:50.779+03:00Δεν είναι κακό να παρασύρεσαι κάπου-κάπου.
Πρόσεχε...Δεν είναι κακό να παρασύρεσαι κάπου-κάπου.<br />Πρόσεχε μόνο όταν λες: τον ερωτεύτηκα. Κάποιος μπορεί να ζηλέψει έστω και μια φιγούρα που λέγεται Μιχαλιός.Γιούλια Ολόμπλαβαhttps://www.blogger.com/profile/00797231137598462911noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5433712019101712744.post-73815749650169781322013-06-07T02:26:56.371+03:002013-06-07T02:26:56.371+03:00Ο συνδυασμός είναι η αλήθεια ότι με ξάφνιασε! Μιχα...Ο συνδυασμός είναι η αλήθεια ότι με ξάφνιασε! Μιχαλιός και ξοτικ(άκι) έχουν ανταλλάξει άπειρες γραμμές, εικόνες, χρώματα και παραμύθια... <br /><br />..παρασύρθηκα μάλλον<br /><br />Αληθινά και ελεύθερα κοντά σας<br />Κ.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5433712019101712744.post-78313999305900672972013-06-06T22:35:45.982+03:002013-06-06T22:35:45.982+03:00Μήπως σε παρασύρει το όνομα; (Λέω τώρα...)Μήπως σε παρασύρει το όνομα; (Λέω τώρα...)Γιούλια Ολόμπλαβαhttps://www.blogger.com/profile/00797231137598462911noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5433712019101712744.post-85994084882638260532013-06-06T03:23:47.844+03:002013-06-06T03:23:47.844+03:00Τον ερωτεύτηκα!! Μα τέτοια ρουθούνια (αψογης έλλει...Τον ερωτεύτηκα!! Μα τέτοια ρουθούνια (αψογης έλλειψης) δεν είχα ματαδεί!!<br /><br />Αστειεύομαι.. ή όχι; δεν έχει σημασία<br /><br />Αληθινά και ελεύθερα κοντά σας<br />Κ.<br /><br />Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5433712019101712744.post-78141280562809194132013-01-24T19:33:53.326+02:002013-01-24T19:33:53.326+02:00Κι εδώ;
Τι θα κάνει άραγε η αρσενική Μαλένα;Κι εδώ; <br />Τι θα κάνει άραγε η αρσενική Μαλένα;Γιούλια Ολόμπλαβαhttps://www.blogger.com/profile/00797231137598462911noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5433712019101712744.post-30291052927906798732013-01-24T16:11:35.801+02:002013-01-24T16:11:35.801+02:00Ti να πεί και ένας πολυπαθής του έρωτα με την πρώτ...Ti να πεί και ένας πολυπαθής του έρωτα με την πρώτη ματιά..........πόσα ξενύχτια πόσα σεργιάνια στις γειτονιές του ονείρου ........πόσες ατέρμονες συζητήσεις με την φωτεινή πλευρά του φεγγαριού.<br /><br />και πάντα η ''Μαλλένα" εκεί ερωτευμένη μόνο με την ομορφιά της ικανή να αναστατώσει μιά πόλη ένα χωριό,ένα τσούρμο άντρες......τα χρόνια πέρασαν πιο γρήγορα και από τα νετρίνα όταν περνούν τον Γαλαξία μας...η "Μαλλένα" μόνη την προσπερνούν και και ούτε ένα βλέμμα ούτε η παραμικρή σημασία ...πόσο έκλαψε όταν θυμήθηκε το "κοροιδάκι της" και τα λεγομένα του << σαν τηνψυχική την ομορφιά καμμιά>> <br />φιλάκια<br />bonjornoprigipessa......RAPSOMANIKAKIShttps://www.blogger.com/profile/09809026572261587334noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5433712019101712744.post-54689864812288001292012-12-19T12:38:06.945+02:002012-12-19T12:38:06.945+02:00Sorry?????
Πόσες φορές θα πρέπει να το πω πως η με...Sorry?????<br />Πόσες φορές θα πρέπει να το πω πως η μεγαλύτερη χαρά μου είναι αν οι ιστορίες μου λειτουργούν σαν βατήρας για να καταδυθούν οι αναγνώστες στις δικές τους μνήμες ή, ακόμα καλύτερα, σαν εφαλτήριο που θα δώσει στην φαντασία τους την κατάλληλη ώθηση να φτιάξουν τη συνέχεια που τους ταιριάζει, ακόμα κι αν αυτή συγκρούεται την δική μου.Γιούλια Ολόμπλαβαhttps://www.blogger.com/profile/00797231137598462911noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5433712019101712744.post-55273337477667728352012-12-19T08:13:06.195+02:002012-12-19T08:13:06.195+02:00Όπως πάντα άψογο το γράψιμό σου και η περιγραφικότ...Όπως πάντα άψογο το γράψιμό σου και η περιγραφικότητά σου τέλεια. Μόνο που τελειώνοντας αντί να επεξεργαστώ αυτά που διάβασα η μνήμη μπήκε σε δικό της αναπάντεχο δρόμο.<br />Είχα την τύχη να γνωρίσω κάποτε μια από τις ομορφότερες γυναίκες της πόλης. Θεά σε όλα της. Πρόσωπο, κορμί ότι κι αν κοίταζες ήταν η αρμονία. Μια Ειρήνη βγαλμένη από τους αφρούς της γονιμότητας. Ο έρωτας τυφλώνει όπως είπες, κι αυτή παρέδωσε εαυτόν στο μεγαλύτερο κιρκινέζι που έχω δει. Και θάλεγα έρωτας είναι αυτός ... αλλά η τύχη της "βουνό" έμεινε ανάπηρη στα 48ης και η αιτία ήταν αυτός. Πουλί που τσιμπούσε δω κι εκεί και έφυγε, πέταξε μακρυά παίρνοντας μαζί του όλα τα δώρα της καψερής. Στα πενήντα πέντε της πέρασε στην ... ανύπαρκτη χώρα <br />Sorry Κατερινάκι δεν ήθελα να στο χαλάσω αλλά με το που το διάβασα οι περίεργοι δίαυλοι του μυαλού με πήγαν σ' εκείνη που μ' άφησε μια ανείπωτα γλυκιά στιφάδα γι ανάμνηση στο στόμα.<br />Πασχάλης Anonymousnoreply@blogger.com