Η
Άννα έσβησε τα σαράντα κεράκια της μόνη στο άδειο διαμέρισμα. Γι αυτή τη σημαδιακή
ημερομηνία δεν θα ήθελε ούτε ένα θορυβώδες πάρτι ούτε ένα ρομαντικό
ξεμονάχιασμα για δύο. Η Άννα ήταν αρκετά ορθολογίστρια για να ξέρει πως ο
τεμαχισμός του χρόνου είναι κατασκεύασμα ανθρώπινο. Ο ίδιος ο χρόνος κυλάει
ασταμάτητα ανύποπτος για γενέθλια και ιωβηλαία, για Πρωτοχρονιές και πρωτομηνιές.
Της άρεσε, ωστόσο, να πιστεύει πως η σημερινή μέρα είχε ξεχωριστή σημειολογία
κι ήθελε να την αφιερώσει στη μέσα της Άννα.