Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Εκείνη κι Εκείνος


Εξώφυλλο και οπισθόφυλλο του βιβλίου


Άρχισα να γράφω  σ' αυτή την ιστοσελίδα – ενάμιση χρόνο πριν – από μια διάθεση να αδειάσω πράγματα που ασφυκτιούσαν μέσα μου και να τα μοιραστώ πιστεύοντας πως σε κάποιους κάτι θα  θύμιζαν, σε κάτι δικό τους θα παρέπεμπαν, κάποια νοσταλγία  θα τους ξυπνούσαν. Αν κάποιοι σκέφτονταν " μα αυτά  θα μπορούσα να τα είχα γράψει κι εγώ", θα αισθανόμουν δικαιωμένη.

Σε πρώτη φάση ήταν αρκετή η επικοινωνία μου με ανθρώπους μέσα από το διαδίκτυο, μα η  η φυσική θέση ιστοριών σαν τις δικές μου είναι μέσα στις σελίδες ενός βιβλίου που μπορείς να φυλλομετρήσεις, να χαϊδέψεις, να μυρίσεις, να ακουμπήσεις, να βάλεις σελιδοδείκτη – όταν χτυπήσει το τηλέφωνο – και μετά να το βρεις εκεί να σε περιμένει... Κάποιοι από τους αναγνώστες συμφωνούν μαζί μου και με παρότρυναν να προχωρήσω στο επόμενο βήμα.

Και να 'μαι λοιπόν. 
Βοήθησαν οι νέες τεχνολογίες που έχουν τη μαγική δυνατότητα να υλοποιούν τα όνειρα πιο γρήγορα και πιο εύκολα παρακάμπτοντας τους συμβατικούς τρόπους. 
Η  Amazon.com εκδίδει και προωθεί το πρώτο μου βιβλίο με τίτλο:


Είναι μια συλλογή από δεκατέσσερις ιστορίες που έχουν ήδη δημοσιευτεί στα Γιούλια Ολόμπλαβα. Ο συνεκτικός ιστός των ιστοριών αυτών περιγράφεται στο οπισθόφυλλο:

Εκείνη είναι η πρωταγωνίστρια. Αυθόρμητη ή συγκρατημένη, εγκλωβισμένη στα πρέπει ή αφημένη ξυλάρμενη στα θέλω, ορθολογίστρια ή σπάταλη σε  συναισθήματα, καταπιεσμένη ή δυνάστης, μαραζωμένη ή λουλουδιασμένη, συμβιβασμένη ή επαναστάτρια, συνηθισμένη να ματώνει γιατί η φύση το όρισε έτσι.
Εκείνος περιορίζεται στο ρόλο του παρατηρητή. Μα επειδή - όπως πολύ νωρίς ανακάλυψαν οι Φυσικοί - η παρουσία του παρατηρητή επηρεάζει τη μέτρηση, από μόνη η ύπαρξη του λειτουργεί σαν βαρύτητα που καμπυλώνει τον χώρο της,  γίνεται παράγοντας αστάθειας, και αλλοιώνει την «πραγματικότητα» της.
Πόσο εφικτή είναι  η συνύπαρξή τους;

Θα συνεχίσουμε να είμαστε μαζί μέσα από τις γνώριμες σελίδες των « Γιούλιων».
Η περιπέτεια του γραψίματος έχει αρχή , δεν έχει τέλος.

Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

Απόπειρα ψυχοθεραπείας




                                       
This is Warhol’s Freud
Νομίζω ότι οι καλύτεροι ψυχοθεραπευτές είναι αυτοί που σε παρακολουθούν χωρίς να λένε απολύτως τίποτε. Εσύ στη γωνιά σου να χύνεις ποτάμι  δάκρυα για τη στοργή που δεν πήρες όταν έπρεπε ή που πήρες αλλά δεν το κατάλαβες ή που την πήρες πακέτο με τον ευνουχισμό σου ή που την πήρες μεν, δεν σου έφτασε δε. Κι αυτοί  να σε κοιτούν προσεκτικά τροφοδοτώντας σε τακτικά με χαρτομάντιλα ( άσε κυρά μου το κουτί μπροστά μου , σε μένα βρήκες να κάνεις οικονομία;) περιμένοντας να φτάσεις κάπου. Εσύ στην υστερία σου και αυτοί στην παρατήρησή της. Κι όμως σου ανοίγουν  πόρτες οι τύποι αυτοί .

Τετάρτη 8 Αυγούστου 2012

Από τον Ευβοϊκό στο Αιγαίο...Δημοσάρη


Στην είσοδο του φαραγγιού – όταν η κορυφή μοιάζει πια απόμακρη -  η ομάδα ανασυγκροτείται και ενώνεται με τους υπόλοιπους που, εναλλακτικά, προτίμησαν την άνεση ενός ξενοδοχείου στην Κάρυστο και θα περπατήσουν μαζί μας το Δημοσάρη.
Οι γύρο πλαγιές αντιλαλούν  ήχους από τροκάνια. Κατσίκια και πρόβατα, κοπαδιαστά, βόσκουν  με τη χαρά της πρώτης μέρας. Οι βοσκοί τήρησαν και φέτος την παράδοση που θέλει ν'  αφήνουν τα χειμαδιά και ν'ανεβαίνουν στα ψηλώματα  στην γιορτή του Αγίου Κωνσταντίνου. 
Κατεβαίνουμε την τσιμεντένια σκάλα. Η επένδυση των σκαλοπατιών με πλάκες Καρύστου είναι μια προσπάθεια να εξωραϊστεί η άθλια παρέμβαση στα πλαίσια της τουριστικής αξιοποίησης του φαραγγιού. Χάθηκε ένα ωραίο παραδοσιακό λιθόστρωτο; Δεν μπορώ να αποφύγω οργισμένες σκέψεις. Όσο περισσότερο μπετόν, τόσο περισσότερο κέρδος για εργολάβους, υπεργολάβους, μηχανικούς, αναδόχους… Αυτή είναι η Ελλάδα!  Πώς να βάλεις στη ζυγαριά τα πλεονεκτήματα, του οικόπεδου που μας έλαχε, με τα μειονεκτήματα του οικοδομήματος που στήσαμε; Βάζω φρένο στον θυμό μου! Δεν θέλω με τίποτα να χαλάσω τη φωτεινή μου διάθεση.