Άνεμος Απηλιώτης

 

 Οι αναγνώστες γράφουν για το βιβλίο:

Ελένη Κωτσαλά-Πιτσούνη

Με τις λέξεις να αιωρούνται ακόμα στο κεφάλι μου, τις πληροφορίες να θέλουν να αποθηκευτούν στο σκληρό, αλλά κυρίως τα συναισθήματα να κατακλύζουν το "κατώτερο αναπνευστικό" ψυχικό μου σύστημα είπα να σου γράψω τι αποτύπωμα άφησε πάνω μου αυτό το βιβλίο που πριν λίγο καιρό ήρθε στα χέρια μου!

Μεστό σαν ώριμος καρπός, χτισμένο αριστοτεχνικά από πολλές πολλές μικρές ψηφίδες που φτιάχνουν ένα τέλειο ψηφιδωτό από χαρακτήρες και γεγονότα που απλώνονται και ξαναμαζεύονται γύρω από έναν και μόνο σκληρό πυρήνα: τον έρωτα ή τον πόλεμο που έτσι κι αλλιώς τείνουν να ταυτιστούν και μέσα στην ιστορία και παντού!

"Δυνατές" περιγραφές, έντονα συναισθήματα, σε τοποθετούν σε χώρο και χρόνο έξω από τον πραγματικό, (που στις μέρες μας είναι ένα ζητούμενο), και οδηγούν την έτσι κι αλλιώς ταξιδεύτρα φαντασία μου, να είναι κάπου εκεί, να φυλάγεται από σφαίρες, να θυμώνει, να ταυτίζεται, να φοβάται , ή να παίρνει ανάσα, να δονείται από σεισμικές δονήσεις και ειδικά την ισχυρότερη του δισυπόστατου και ανατρεπτικού φινάλε.

Άλλωστε μας αρέσουν τα happy end,(όπως το εννοεί ο καθένας βέβαια), έτσι σαν δικαίωση των ηρώων (καλών ή κακών), που τους ταλαιπώρησε η πένα μιας ευφυούς συγγραφέως, κάνοντας τους όργανα εκτόνωσης μιας παραφουσκωμένης σαν κύμα θαλάσσης έμπνευσης!

Ο τρόπος γραφής δε κάθε φορά πολλά λέβελ πιο πάνω από τα προηγούμενα. Αναγνωστική απόλαυση, που από τη μια δε θέλεις να τελειώσει και από την άλλη θες να δεις χωρίς καθυστέρηση τι κρύβει η επόμενη σελίδα.

Να μην παραλείψω τις ιστορικές αναλύσεις μιας αρκετά σκοτεινής περιόδου, εφάμιλλες αναλύσεων πολεμικών ανταποκριτών και ιστορικών αναλυτών, αλλά συγχρόνως οικείες και προσιτές στον μέσο αναγνώστη!!

Χαίρομαι που μετά από τόσο καιρό αναγνωστικής αργίας, ένας καλός σπόρος βρήκε ξεκούραστο έδαφος να ανθίσει και να καρπίσει με τον καιρό!!

Ελπίζω να μην μακρυγόρησα.........σε θαυμάζω που μπόρεσες να συμπτύξεις τόσα πολλά που ήθελες να πεις σε λίγες σελίδες ενός βιβλίου!

σ.σ.: Επίσης σκεφτόμουν πόσο μοιάζει αυτό το ζήτημα της Κορέας με την πρόσφατη αλλά και παλαιότερη ιστορία του Αφγανιστάν..........Αυτός ο κόσμος πότε θα αλλάξει άραγε!!!!!!;;

Πάντα βρίσκω μέσα στα βιβλία που διαβάζω στοιχεία της επικαιρότητας ,λες και τα βιβλία έχουν μια προφητική ικανότητα εκτός των άλλων!!

Ελένη Φωτιά

Εκπληκτικό ότι η χρονοβόρα σίγουρα προσπάθεια να αποδοθούν με ακρίβεια τα ιστορικά γεγονότα δεν μείωσε την απόδοση της περιγραφής των συναισθημάτων κ την ένταση των καταστάσεων!!!Ιδιαίτερα δύσκολο εγχείρημα που απαίτησε εκτός από το συγγραφικό ταλέντο κ ιστοριοδημοσιογραφικης φύσης έρευνα!!!!

Περήφανη για σένα. Χαρά και Τιμή που σε γνωρίζω. Η ολοκλήρωση αυτού του έργου τεράστιος άθλος και ανακούφιση! Τόσες πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους περιγραφές και τόσες πολλές αναπροπές κι όμως ούτε στιγμή δεν ένιωσα αναγνώστης ενός μυθεύματος, ενός μυθιστορήματος!! 

Η Ξένια δεν μου είναι ξένη!! Big surprise. Εγώ αποφασίζω για τη ζωή της δικής μου Ξένιας!! 

Ο πατέρας μου, ορφανός, μεγάλωσε στο εκκλησιαστικό ορφανοτροφείο Κύμης. Οι συνθήκες όπως τις περιγράφεις όμως παρορμητικά σκεπτόμενος παρασύρθηκεαπό φίλους κι έφυγε κρυφά από κει. Ο αδελφός του όμως πυο είχε το είδος σχέσης που περιγράφεις με τον Μητροπολίτη έμεινε  κι ήταν συνεχώς δίπλα του. Τον έστειλε στο Άγιον Όρος όπου σαν μοναχός για δεκαετίες ασχολήθηκε με την αγιογραφία και την ξυλογλυπτική!!! Ιερομόναχος μετά, κάπου στην Πελοπόννησο,  όπου τον συνάντησα για μία και μοναδική φορά όπου με έμφαση έλεγε ότι πρέπει να διαβάζουμε τις σκέψεις των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων!!! Ρακένδυτος και λιπόσαρκος μιλούσε για φιλοσοφία κι όχι ακριβώς για θρησκεία:: Δεν γύρισε ποτέ στο χωρίο ή στους συγγενείς. Ίσως γιατί δεν υπήρξε ποτέ μια κοπέλα εκεί που όπως λες "γλύκαινε τα πάνω του και αναστάτωνε τα κάτω του"!!!

Βιβλίο που επιφυλάσσει ππολλλές εκπλήξεις στη δεύτερη ανάγνωση και που σίγουρα θα προσελκύσει πολλούς άντρες αναγνώστες καθώς θα δίνει αυθαίρετα πολύπόθητες απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν είχαν σκεφθεί/τολμήσει να κάνουν. Η Κορέα δεν είναι μόνο χρονικά αλλά και γεωγραφικά πολύ μακριά μας!

Πόσο υπέροχα πρωτότυπο θα ήταν η "διασκευή" του σε θεατρικούς μονολόγους. Κάθε ήρωας/ηρωίδα μιλά για τη ζωή του και κάποια στιγμή το κοινό αποφασίζει ποια Ξένια/ τέλος της σελ. 210 ή 315 θα ήθελε να βιώσει.

Αγγελική Σούλη  (δημοσίευση στο ιστολόγιο: η δική μου ανάγνωση)

http://neaanagnosi.blogspot.com/2021/10/blog-post.html

Εύη Σαραντέα

Ρένα συγχαρητήρια! Το διάβασα απνευστί. Ποταμός με πολλούς παραπόταμους.

Σοφία Γεωργοπούλου- Μπολογιάννη

  Καλησπέρα. Χθες βράδυ τελείωσα την ανάγνωση του βιβλίου σου. Μου άρεσε πολύ! Η υπόθεση ήταν ένα θέμα που πραγματικά μας ήταν άγνωστο στις λεπτομέρειές του. Εγώ προσωπικά ήξερα για τη συμμετοχή μας στον πόλεμο της Κορέας... και μέχρι εκεί! Τίποτα περισσότερο!

Ήταν λοιπόν ένα θέμα επιτυχημένο! Ο λόγος σου πολύ καλός καθώς και η ροή της υπόθεσης! Δεν με άφηνε να το αφήσω! Και τα συναισθήματα που μου δημιουργήθηκαν ήταν έντονα και ανάλογα των καταστάσεων.

Θεωρώ ότι είναι πολύ καλό και θέλω να σου ευχηθώ ολόψυχα καλή συνέχεια στο συγγραφικό σου έργο και καλοτάξιδο να είναι το βιβλίο σου. 

Θάλεια Ζαφείρη-Παπουτσή

Το τρίτο μυθιστόρημα της αγαπημένης μας φίλης Ρένας Ραψομανίκη – Κούκη, είδε το φως της δημοσιότητας το 2021, με τίτλο «Σαν άνεμος Απηλιώτης», σύμφωνα με την ονομασία των ναυτικών μας, που φύσηξε από τις χώρες του «ανατέλλοντος ηλίου», από τους μακρινούς τόπους της Άπω Ανατολής, συγκεκριμένα από την χερσόνησο της Κορέας και την Ιαπωνία, και κινητοποίησε ευχάριστα τις καρδιές και το μυαλό μας.

Ποιους λόγους είχε άραγε η συγγραφέας να τοποθετήσει την εξέλιξη μεγάλου μέρους από το μύθο του έργου της σ’ αυτά τα απόμακρα μέρη της γης; Υποθέτω πως αιτία υπήρξε ο παγκοσμίως γνωστός εμφύλιος πόλεμος μεταξύ Β. και Ν. Κορέας, με την ανάμιξη μάλιστα δύο Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής, της Κίνας και των Η.Π.Α. αντίστοιχα, στο πλευρό των Κορεατών. Και με τον αναγνώστη τι γίνεται; Είναι επαρκής ο ιστορικός του εξοπλισμός για την παρακολούθηση αυτών των γεγονότων; Μην ανησυχείτε. «Έχουσι γνώσιν οι φύλακες». Στην αρχή του μυθιστορήματος, η αφήγηση  του προσωποποιημένου 38^ου παράλληλου  προσφέρει στον αναγνώστη τις εντελώς απαραίτητες ιστορικές πληροφορίες για τα διαδραματιζόμενα σ’ αυτές τις χώρες την εποχή που μας αφορά, συνδυάζοντας εύστοχα την μέθοδο έρευνας του πρώτου επιστήμονα ιστορικού, του Θουκυδίδη, με τις αναφορές του κειμένου.

 Λίγα λόγια, τώρα, για τη μυθοπλασία του έργου: κεντρικός ήρωας ένας νεαρός φοιτητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, ο Χριστόφορος. Πρόκειται για άτομο με εξαιρετική προσωπικότητα, εργατικότητα, τελειομανία και ευφυΐα. Οι αρετές του γίνονται αντιληπτές πολύ νωρίς από τον καθηγητή του, Λυκούργο, ο οποίος τον προσλαμβάνει ως συνεργάτη στο μεγάλο αρχιτεκτονικό γραφείο του στην Αθήνα. Η σχέση τους εξελίσσεται άριστα, με κριτήριο, σχεδόν πάντοτε, τις πρωτότυπες λύσεις που προσφέρει ο Χριστόφορος στα διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζει κάθε φορά το γραφείο. Σύντομα, με την πρόσκληση του καθηγητή, ο Χριστόφορος γίνεται τακτικός συνδαιτυμόνας της οικογένειας στο γεύμα της Κυριακής. Εκεί γνωρίζει την Ξένια, σύζυγο του Λυκούργου, την οποία θαυμάζει και την ερωτεύεται σφόδρα. Η θέση του γίνεται πολύ δύσκολη. Προσπαθεί να βρει τρόπους να αντιμετωπίσει το πάθος του. Εντελώς ξαφνικά, λοιπόν, ανακοινώνει στον καθηγητή ότι αποφάσισε να διακόψει τις σπουδές του στο τελευταίο έτος του Πολυτεχνείου και να στρατευθεί, παρά τις έντονες αντιρρήσεις του Λυκούργου. Επίσης, λίγο αργότερα, όταν η Ελλάδα καλεί εθελοντές για να συμμετάσχουν στον πόλεμο της Κορέας, ο Χριστόφορος είναι μεταξύ των πρώτων που ανταποκρίνονται στην πρόσκληση αυτή, και πάλι παρά τις οξύτατες αντιδράσεις του καθηγητή. Πολλά γεγονότα, λοιπόν, στην μυθοπλασία του έργου εξελίσσονται στα μέτωπα του πολέμου και ακόμα περισσότερα στα μετόπισθεν, στο Τόκιο της Ιαπωνίας. Όσον αφορά δε τη λύση του μύθου, η συγγραφέας διατυπώνει πρωτότυπες ιδέες. Ιδέες, οι οποίες εν πολλοίς ανταποκρίνονται στην ερώτηση των φιλολόγων προς τους μαθητές: Εσείς, παιδιά, ποιο άλλο τέλος, διαφορετικό απ’ αυτό που έδωσε ο συγγραφέας, θα δίνατε στο διήγημα ή στο μυθιστόρημα; Ανάλογα, βέβαια, με το διδασκόμενο κείμενο.

Εκτός από τους τόπους στους οποίους εκτυλίσσεται η υπόθεση του έργου και οι οποίοι είναι γνωστοί από τα προηγούμενα, η Αθήνα, η Κορέα, το Τόκιο, αναφέρονται και πολλοί άλλοι, στενά συνδεδεμένοι με τη δράση, τα έργα και τις ημέρες των ηρώων του μυθιστορήματος. Ένας τέτοιος είναι τα μικρά χωριά σε ένα από τα οποία γεννιέται, και το ορφανοτροφείο της Κύμης, όπου αργότερα φιλοξενείται, στα παιδικά και εφηβικά του χρόνια, ο Χριστόφορος. Ο πρώτος μάλιστα που αναγνωρίζει τις αρετές του μικρού είναι ο Μητροπολίτης της Κύμης, ο οποίος και τον συνδράμει χρηματικά στις σπουδές του στο Μετσόβιο και δίνει τις πρώτες συστάσεις στον καθηγητή Λυκούργο για τις ικανότητες του νεαρού φοιτητή. Άλλος τόπος, επίσης στενά συνδεδεμένος με τον Χριστόφορο, είναι η Θεσσαλονίκη. Πόλη στην οποία ο ήρωας, μετά την επιστροφή του απ’ την Κορέα, ανοίγει αρχιτεκτονικό γραφείο; Οι δουλειές του πηγαίνουν περίφημα. Μέχρι την εποχή του σεισμού του 1978. Όσον αφορά την Ξένια, αυτή συνδέεται τοπικά, εκτός απ’ την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, με τη Θήβα, όπου γεννιέται, και τη Χαλκίδα, σε αρχοντικό της οποίας ανατρέφεται και μεγαλώνει με τους θετούς της γονείς, μέχρι τη στιγμή της γνωριμίας της με τον Λυκούργο. Οι πρόγονοί της είναι στενά συνδεδεμένοι με τις δυσκολότερες σελίδες της νεότερης ιστορίας μας, το διωγμό και την έξοδο του Ελληνισμού το 1922 από τα χώματα της Μ. Ασίας και την εγκατάστασή τους στην Ελλάδα.

Η Ρένα, επίσης, έχει το χάρισμα, με εξαιρετικό και σχεδόν αδιόρατο τρόπο, να συνδυάζει στο μυθιστόρημά της το ιστορικό και το πραγματικό στοιχείο (πόλεμος της Κορέας, ορφανοτροφείο της Κύμης, πτώση της πολυκατοικίας στη Θεσσαλονίκη) με το φανταστικό και μυθικό στοιχείο του έργου της.

Ορισμένοι συγγραφείς, στην εξέλιξη του δημιουργικού έργου τους, έχουν την τάση να διαμορφώνουν εντελώς ιδιαίτερα και καθαρώς προσωπικά χαρακτηριστικά, με τέτοιο τρόπο ώστε, διαβάζοντας ένα κείμενο, χωρίς εκ των προτέρων να γνωρίζεις τον συγγραφέα, να έχεις τη δυνατότητα να το εντάσσεις άνετα στα έργα του, βασιζόμενος ακριβώς σ’ αυτά τα χαρακτηριστικά. Έχοντας διαβάσει τα τρία μυθιστορήματα της Ρένας, έχω διακρίνει αυτόν τον ιδιαίτερο και προσωπικό τρόπο, όσον αφορά την παρουσίαση των προσώπων στα μυθιστορήματά της. Οι ήρωες πολλές φοράς αυτοπαρουσιάζονται, μονολογούν, σκέπτονται ή εν είδει διαλόγου με ένα άλλο πρόσωπο απέναντί τους, δίνουν στον αναγνώστη πληροφορίες για τη ζωή τους από παιδιά, χρησιμοποιώντας πρωθύστερα σχήματα, ώστε να κρατούν συνεχές και αδιάλειπτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη.

Όσον αφορά τη γλώσσα του μυθιστορήματος, έχουμε να κάνουμε, όπως κάθε φορά άλλωστε, με πλούσιο, απλό, λιτό, διανθισμένο όμως αρκετές φορές με αισθητικά σχήματα, και ρέοντα νεοελληνικό λόγο, που προκαλεί τον αναγνώστη να διαβάσει άνετα και απερίσπαστος το έργο από την πρώτη μέχρι την τελευταία λέξη του.

Ολοκληρώνοντας, θα ευχηθώ στη Ρένα καλό ταξίδι στο μυθιστόρημά της, στους ωκεανούς της αιωνιότητας, και να την πληροφορήσω ότι οι αναγνώστες της περιμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και το επόμενο έργο της.

                                                                         Δεκέμβριος 2021

                                                                Θάλεια Ζαφείρη - Παπουτσή

Δημήτρης Κατσαρός

Όταν ξεκίνησα να διαβάζω το τελευταίο βιβλίο τής Ρένας, της έγραψα ότι ο "Απηλιώτης Άνεμος" με ξελογιάζει τα βράδια και μου στερεί ώρες ύπνου. Η λογοτεχνία μάς κερδίζει, όταν ανακαλύπτουμε σ' αυτή προσωπικά μας στοιχεία. Όταν ταυτιζόμαστε με τους ήρωες. Στα βιβλία της Ρένας βρίσκω τα όνειρα και τις φοβίες μου, τις φιλοδοξίες και τις επιφυλάξεις μου, τα πάθη και τις αστοχίες μου. Ανάμεσα στα ιστορικά γεγονότα του βιβλίου βρήκα την αξέχαστη νύχτα του σεισμού του '78, που βίωσα ως μαθητής λυκείου στο Κιλκίς. Η μυθοπλασία, που συνδέεται με τη σφαγή επί Θεοδοσίου, κρίνεται εξαιρετικό συγγραφικό εφεύρημα. Τέλος, η προεργασία που απαιτήθηκε για την κατανόηση και την περιγραφή των πολεμικών επιχειρήσεων, η οποία ανήκει κυρίως στο ανδρικό φύλο, μια που αυτές άπτονται της στρατιωτικής τέχνης, δηλώνει τη σοβαρότητα και την εργατικότητα της Ρένας, ως συγγραφέως. Τον "Απηλιώτη Άνεμο", αν και τον προμηθεύτηκα έγκαιρα για να τον διαβάσω στις καλοκαιρινές διακοπές, τον άφησα για αργότερα. Έδωσα προτεραιότητα σε άλλα βιβλία. Στις διακοπές όμως παρουσιάστηκε μπροστά μου και μου δημιούργησε ενοχές: σε μια επιγραφή, αναρτημένη σε τοίχο αρχαιολογικού μουσείου, διάβασα μια φράση του Ηροδότου, που περιείχε τον όρο "Απηλιώτης"! Η Ρένα διαθέτει συγγραφικό τάλαντο και μακάρι να μας χαρίσει κι άλλες τέτοιες ευκαιρίες, καταγράφοντας αυτό που ορίζει η λογοτεχνία: τις δυνατότητες. Δηλαδή ανθρώπινες ιστορίες, που θα μπορούσαν να είναι δικές μας. Δημήτρης Κ.

Ανδρέας Τσέκος

Ρένα,
Ολοκλήρωσα με ενδιαφέρον το διάβασμα του πρόσφατου πονήματός σου γραμμένο σε γλώσσα στρωτή και ευχάριστη χωρις λογοτενικές εξάρσεις. 
Η ανάπτυξη θεμάτων, μη απτομένων προσωπικών εμπειριών, φανέρωνε το μέγεθος της έρευνας που προηγήθηκε.
Τελικα, η επιλογή για τον αναγνώστη ενός εκ των δυο «unhappy ends” ήταν μια πρωτόγνωρη μεν πικρή δε δοκιμασία -λογοτεχνικά τερτίπια;
Ευχαριστώ για τον ενδιαφέροντα χρόνο που μου πρόσφερες.
Ανδρέας 

Λία Βλάχου

Ξεκίνησα την ανάγνωση αμήχανα, γιατί ήδη από την περίληψη στο οπισθόφυλλο καταλάβαινα ότι πρόκειται για ένα βιβλίο που περιγράφει ένα ιστορικό γεγονός εντελώς άγνωστο σε μένα. Ο πόλεμος της Κορέας. Όμως αγαπημένη μου Ρένα με την απλή και μεστή γραφή σου, με την εμπνευσμένη ιστορία αγάπης και ανεκπλήρωτου πάθους που συνοδεύεις τα ιστορικά γεγονότα, πέτυχες, με εμένα τουλάχιστον, το ζητούμενο σε ένα βιβλίο: το να μένει η προσοχή μου σε αυτό αναπόσπαστη και ταυτόχρονα στα μικρά μου διαλείμματα να αναζητώ, να ψάχνω, να ερευνώ κι άλλα στοιχεία για τα γεγονότα που ο συγγραφέας με ταξιδεύει. Με αφορμή λοιπόν το βιβλίο σου, ανακάλυψα τόσα άλλα που αγνοούσα για τον παραλογισμό, την σφοδρότητα και την καθοριστική -για την παγκόσμια ιστορία - κατάληξη αυτού του πολέμου. Ταυτόχρονα βασανίστηκα μαζί με τους ήρωες αναμένοντας την κάθαρση που ήρθε σε δύο εκδοχές αφήνοντας με να αναρωτιέμαι για μέρες μετά, ποια προτιμώ, ποια είναι η πιο δίκαιη η πιο ηθική, η πιο ρεαλιστική. Σε ευχαριστώ που με το βιβλίο σου μου χάρισες αυτό που αναζητώ πάντα στο μυθιστόρημα: τη γνώση και την βύθιση στην ιστορία τόσο ώστε να λαχταρώ να φτάσω στο τέλος το οποίο σχεδόν "μεταφυσικά" με καθήλωσε. Να είσαι καλά να συνεχίσεις να μας κάνεις τέτοια δώρα.

Κωνσταντίνα Επισκοποπούλου

Ρένα καλησπέρα! Μόλις τελείωσα το βιβλίο που από πέρυσι είχα στα χέρια μου αλλά χθες μόνο άνοιξα να διαβάσω και δεν το άφησα πάρα αφού διάβασα μέχρι και τις πηγές στην τελευταία σελίδα! Συγχαρητήρια! Δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου... δεν ξέρω πια επίθετα θα μπορούσαν να περιγράψουν αυτό που με κράτησε ως τη μία τη νύχτα χθες και όλο το πρωί και το μεσημέρι σήμερα να τρέχω τις γραμμές και τις λέξεις κι ανάμεσα τους να εναλλάσσονται η έκπληξη, η συγκίνηση, η περιέργεια, το ενδιαφέρον.. έχω διαβάσει όλα τα πονήματα σου. Αυτό το θεωρώ το πιο μεστό, το πιο ώριμο... ειλικρινά σε συγχαίρω! Περιμένω το επόμενο! Καλό καλοκαίρι!!

Ηλιάνα Χαλκιαδάκη ( μια νοσταλγός περασμένων εποχών ! )

Ένα μεγάλο μπράβο στην συγγραφέα, που τόλμησε να γίνει πολεμικός ανταποκριτής, 

ιστορικός ερευνητής, ρομαντικός αφηγητής, μιας δύσκολης περιόδου,

που οι πολιτικοί ζύγιζαν αλόγιστα, στα γεωπολιτικά παιχνίδια τους, με τα κορμιά των νέων, 

που έστελναν για βορά των κανονιών, για την ικανοποίηση των ισχυρών συμμάχων.

Η ελεύθερη δομή και διαχείριση σύνδεσης των κεφαλαίων, σε ταξιδεύει άνετα

στο κοντινό παρελθόν, δίχως να σου αφήνει ασαφή ερωτηματικά, 

σε μια ανάγνωση ξεκούραστη και ευχάριστη.

Θαυμαστή η χρήση του " άνεμου Απηλιώτη ", σε ένα θέμα λίαν Ανατολικό !

 

Σας εύχομαι καλή συνέχεια στα ταξίδια της γλαφυρής σας πέννας  !