Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Γι αυτή την ιδιαίτερη ημέρα


Υπάρχει μια πολύ παλιά - τόσο που να μοιάζει ξεπερασμένη - αλλά πάντα γοητευτική μέσα στην υπερβολή της, ιστορία που πάει γάντι στην ημέρα.
Το νέο αγόρι ερωτεύτηκε μια τσιγγάνα- μάγισσα κι εκείνη με τη σκληρότητα των μοιραίων γυναικών ζήτησε, ως απόδειξη της αγάπης του, την καρδιά της μάνας του.
Όταν οι ορμόνες προστάζουν, τίποτα δεν μπορεί να τους αντισταθεί και το αγόρι ξερίζωσε χωρίς ενοχές την καρδιά από το στήθος που τον είχε θηλάσει.
Τρέχοντας, με το τρόπαιο στη χούφτα, να εισπράξει την αμοιβή του, με την έξαψη της νιότης και τη φούρια του έρωτα, σκόνταψε, παραπάτησε και ξάπλωσε κατά γης.
Και τότε ακούστηκε η αιώνια φωνή της καρδιάς της μάνας: "χτύπησες παιδί μου;"


Οι στίχοι είναι αφιερωμένοι στις κοπέλες που ήταν κόρες και έγιναν μαμάδες - και στην δική μου.
Τα λουλούδια - πάντα γιούλια - σ' όλες τις μαμάδες του κόσμου - και στην δική μου.


Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Τάνια Τσανακλίδου

Άλλες ερμηνείες:
Χαρούλα Αλεξίου


Τα ρούχα που δεν έμαθα να πλένω
τα βάζω στη σακούλα και σ' τα φέρνω.
Ρωτάς για την καριέρα μου
τη νύχτα και τη μέρα μου
κι εγώ να σου μιλάω καταφέρνω.

Και σκέφτομαι που πίνω κόκα-κόλα
για να 'ναι πάντα ίδια αλλάζουν όλα.
Κι ανοίγω το ψυγείο σου,
το "έλα" και το "αντίο" σου
ζητούσα στη ζωή μου πάνω απ' όλα.

Μαμά, πεινάω
μαμά, φοβάμαι
μαμά, γερνάω, μαμά.
Και τρέμω να 'μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:
ωραία, νέα κι ατυχής.

Τα χρόνια που μεγάλωνες για μένα
να ξέρεις πως σου τα 'χω φυλαγμένα.
Και τέλειωσα με άριστα
αλλά δεν έχω ευχάριστα,
όλα στον κόσμο είναι γραμμένα.

6 σχόλια:

  1. Αυτό το ωραίο παραμύθι, που συμβαίνει ενίοτε και στην πραγματικότητα, το θυμάμαι παιδιόθεν...
    αξεπέραστο! Το τραγούδι λατρεμένο το ακούω στις μαύρες μου.Ναι, εχω κι απ αυτές...γερνάωωωωω!
    Να τις χαιρόμαστε και να χαιρόμαστε τα παιδιά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Άμα γερνάνε οι μαθήτριές μου... πάει κάηκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η μόνη άδολη αγάπη που αιώνια τη λαχταράμε,που ό΄τι κι αν κάνουμε είναι γι'αυτή και που ποτέ δεν τη κατακτάμε όταν μεγαλώνουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Απίστευτη Νικολακοπούλου! Πάντα μέσα στον τίτλο της με λόγια μαγικά. Κι ενας Κραουνάκης μουσικός υπηρέτης της στην πορεία για ανάταση.
    Όσο για τη μάνα... έ... Είναι πάντα η γλυκειά μάνα. Η μία και μοναδική.
    Καλό σου βράδυ Κατερίνα#

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Οι κουβεντούλες μας