Τετάρτη 25 Μαΐου 2016

Εκείνη... κι εκείνος
























Εκείνη …κι εκείνος

    Η νεαρή κοπέλα άπλωσε τον παγκόσμιο χάρτη και βάλθηκε να μελετάει την ηγεμονεύουσα Ισπανία. Δεν είδε μόνο τα εδάφη στην Ιβηρική αλλά και ολόκληρη την Κεντρική και Νότια Αμερική -μαζί με το χρυσαφένιο και αρτζεντίνικο υπέδαφός τους, φυσικά. Φαντάστηκε τις καραβέλες να καταφθάνουν στα ισπανικά λιμάνια φορτωμένα πλούτο ικανό να λαμπρύνει όλες τις εκκλησίες και τα παλάτια της χώρας. Ύστερα κοίταξε με θλίψη την Αγγλία: μια κουτσουλιά στον χάρτη, μια περιφερειακή δύναμη, μια χώρα σχεδόν χρεωκοπημένη, πρόσφατα ηττημένη από τη Γαλλία. Και, σαν να μην έφταναν αυτά, μια χώρα που ταλανιζόταν από τη θρησκευτική διαμάχη καθολικών-προτεσταντών.
Τύλιξε τον χάρτη με μια αποφασιστική κίνηση. Δεν έπρεπε ν’ αφήσει το συμβούλιο να περιμένει. Μπήκε μεγαλόπρεπη στην αστραφτερή αίθουσα.
    «Πώς μπορεί μια μικρή χώρα να γίνει μεγάλη δύναμη;»
    Οι άρχοντες κοιτάχτηκαν. Τούτη η νεαρή που είχε μόλις ανεβεί στον θρόνο είχε μεγαλεπήβολους στόχους κι έδειχνε αποφασισμένη να τους υλοποιήσει. Ο σερ Φράνσις Ντρέικ υποκλίθηκε βαθιά.
    «Μέγα το της θαλάσσης κράτος, έλεγαν, μεγαλειοτάτη, οι αρχαίοι Έλληνες. Είμαστε κι εμείς, όπως κι εκείνοι, θαλασσινός λαός και δεν μας λείπουν οι ικανοί και τολμηροί ναυτικοί. Μας λείπουν όμως καράβια που θα ξανοιχτούν στο εμπόριο, θα οργώσουν τις θάλασσες, θα κουβαλήσουν πλούτη στη χώρα. Μα οι φεουδάρχες κρατάνε τα λεφτά στα σεντούκια και μόνη τους έγνοια είναι να συναγωνίζονται στην επίδειξη. Κι η Αυλή σας, οφείλω να ομολογήσω, δεν υπολείπεται.»
     Η βασίλισσα είχε τη σπάνια αρετή να ακούει. Έμεινε σκεφτική ώρα πολλή εστιασμένη και στις υπόλοιπες εισηγήσεις.
    «Εγώ…» είπε τελικά χωρίς δισταγμό. «Τα δικά μου λεφτά θα πάνε στο χτίσιμο πλοίων. Θέλω να γίνει επιδεικτικά, να πάρει δημοσιότητα, να παρακινήσει κι άλλους.»
    Οι άρχοντες σάστισαν. Ρηξικέλευθο! Πού ξανακούστηκε; Ένας ευγενής να ασχολείται με το αν θα πέσουν τα καράβια του έξω! Δεν ήταν αρκετή η γη για να προσπορίζει πλούτη όπως είχε κάνει στο βάθος των γενεών; Καινούργια ήθη; Μα εκείνη ήταν βασίλισσα και μπορούσε να μοιράσει την τράπουλα από την αρχή.
      Ακολούθησε το εγγλέζικο ντόμινο.
     «Αφού η βασίλισσα έβαλε τα λεφτά της σε καράβια, θα το κάνω κι εγώ. Είναι πολύ σικ», έλεγαν οι κυρίες της αυλής.
    «Κάτι ξέρει η μουσίτσα», μονολογούσαν οι άρχοντες, «πρέπει να μπω στο παιχνίδι.»
      Από μόδα ή από προσμονή κέρδους, η βασίλισσα δεν προλάβαινε να βαφτίζει καράβια.

§§§
    Το βιβλίο γλίστρησε από τα χέρια μου. Με πήρε ο ύπνος, φαίνεται, κι έχασα τη συνέχεια. Άλλωστε η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή. Η πανωλεθρία της «αήττητης» ισπανικής αρμάδας, τα κουρέλια της οποίας κατέληξαν στην Ιρλανδία που δεν τους χαρίστηκε, σηματοδότησε τον μετασχηματισμό της Αγγλίας στη θαλασσοκράτειρα βρετανική αυτοκρατορία. Και η νεαρή βασίλισσα έμεινε στην Ιστορία ως η Ελισάβετ η Α΄.

§§§
   Ξύπνησα από τη φωνή της εκφωνήτριας. Ο πρωθυπουργός, προανήγγειλε, θα εκφωνήσει βαρυσήμαντο διάγγελμα. Ανακάθισα προσπαθώντας να συνδεθώ με την πραγματικότητα. Τι στο καλό; Αυτή την έκφραση είχα να την ακούσω από την εποχή της Χούντας. Το νεανικό πρόσωπο του πρωθυπουργού, που γέμισε την οθόνη, με καθησύχασε. Ακόμα κι αν δεν φορούσε γραβάτα, χαμογελούσε πλατιά. Το μήνυμα ήταν σύντομο και περιεκτικό.
    «Μετά τις ευνοϊκές εξελίξεις στο τελευταίο euro-group  η ελληνική οικονομία είναι πια εξ ίσου σταθερή με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές οικονομίες. Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι αξιόπιστο και κανείς δεν έχει λόγους να μην εμπιστεύεται τα χρήματά του σ’ αυτό. Πρώτος εγώ κι όλοι οι κρατικοί και κομματικοί αξιωματούχοι.» (Η μέθοδος ήταν δοκιμασμένη από τον 160 αιώνα κι ο πρωθυπουργός, λάτρης της μελέτης της Ιστορίας, ευελπιστούσε για το ελληνικό ντόμινο.) Αμέσως στην οθόνη εμφανίστηκε ένας μακρύς πίνακας όπου φιγουράριζαν πρωτοκλασάτα ονόματα και οι καταθέσεις τους στις ελληνικές τράπεζες. Ζαλίστηκα βλέποντας τα νούμερα με τα πολλά μηδενικά. (Ακόμα κι ο γνωστός Υπουργός θεώρησε πως ήταν πια ασφαλές να χρηματοδοτεί τις σπουδές της κόρης του, στο εξωτερικό, από την Ελλάδα.)
    Ακολούθησε το αναμενόμενο. Οι εταιρείες δημοσκοπήσεων εκτίναξαν τη δημοτικότητα της κυβέρνησης στο ταβάνι κι η αντιπολίτευση σύρθηκε πίσω από τα γεγονότα κι εμφάνισε τη δική της λίστα με ονόματα και νούμερα. Τα τηλεοπτικά συνεργεία στήθηκαν έξω από τις τράπεζες. Τέτοιες ουρές είχαμε να δούμε από το καλοκαίρι των κεφαλαιακών ελέγχων –με ανεστραμμένη τώρα τη φορά ροής των χρημάτων. Οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης αναβάθμισαν κατά δύο βαθμίδες την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας. Οι τράπεζες διαφήμιζαν τα προϊόντα τους και καλούσαν νέους επιχειρηματίες να ζητήσουν δάνεια. Η κυβέρνηση ανέστειλε την ισχύ των capital controls· δεν είχαν νόημα πια. Το χρηματιστήριο ανέβαινε με όχημα τις τραπεζικές μετοχές ενώ τα ασφάλιστρα κινδύνου, όπως και τα σπρέντς, έπαιρναν την κατιούσα. Το συμπιεσμένο ελατήριο της ελληνικής οικονομίας είχε απασφαλιστεί.

§§§

   Όνειρο ήταν και πάει... Ξύπνησα για τα καλά ενώ βρισκόμουνα στο γκισέ να δώσω εντολή να επιστρέψουν οι οικονομίες μου από το εξωτερικό. Δεν είχα προλάβει να βάλω υπογραφή. Ευτυχώς…


Το κείμενο περιέχεται στο βιβλίο "Εκείνη κι Εκείνος" Για να το αποκτήσετε διαδικτυακά:


google-amazon eu-books-Rena V.Rapsomaniki




16 σχόλια:

  1. Μπερδέψαμε πια την αλήθεια με την... αλήθεια. Όλα πέρασαν σε πολυδιάστατο χώρο και όλοι μοιάζει να παίζουν με ότι μας απόμεινε μέσα στο θηκάρι της ελπίδας μας. Δυστυχώς δεν περνούν μονάχα οι πεφωτισμένοι στην ιστορία αλλά και τα εξαμβλώματα με αύξοντα αριθμό αναλόγως της πατάτας. Θα φύγω κάποτε από το μάταιο αυτό κόσμο με το ίδιο ερώτημα στα χείλη μου από τότε που με πρωτοεμφάνισε η μάνα μου στον κόσμο. "Γιατί όλα αυτά αν όχι για το καλό των ανθρώπων;" Κι αυτό θα παραμένει αναπάντητο και θα περιμένει μια αθώα, κατά τα άλλα, παιδική φάτσα να σε ξεγελάσει με το χαμόγελο στα παχιά του χείλη.Και θάναι καρδούλα μου, στο υπογράφω, πάλι ψέματα. Και πως να ξεμπερδέψεις με δαύτα. Γι αυτό σου λέω άσε. Και τότε την πλήρωσαν ανυποψίαστοι άνθρωποι στο μακρυνό κόσμο της Εσπερίας και τώρα τους διαπομπεύουν σαν φοροφυγάδες γιατί έπαιρναν, λέει, αυτό το πενιχρό επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης. Αμ, αν ήταν έτσι η κοινωνική αλληλεγγύη...
    Πασχάλης. Πολύ καλό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα μπορούσα να το έχω αφιερώσει σ' εκείνους που πίστεψαν και διαψεύστηκαν.
      Μα, με αυτούς βρισκόμαστε πάντα στην ίδια όχθη.

      Διαγραφή
  2. "κι ο πρωθυπουργός, λάτρης της μελέτης της Ιστορίας" με αυτό γέλασα πολύ. Επί της ουσίας τα καράβια παρήγαγαν πλούτο τότε, οι τράπεζες πάλι σήμερα δεν...
    Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ένα όνειρο που σέβεται τον εαυτό του θέλει οπωσδήποτε ένα πρωθυπουργό λάτρη της μελέτης της Ιστορίας. Επί της ουσίας τώρα. Οι τράπεζες παράγουν πλούτο. Έμμεσα. Χρηματοδοτώντας αυτούς που έχουν τη διάθεση να ρισκάρουν να παράγουν πλούτο.

      Διαγραφή
  3. Οι τράπεζες παράγουν πλούτο, όλα γίνονται για το καλό των ανθρώπων, μα όχι όλων των ανθρώπων!ΚΑΛΌ ΚΑΛΟΚΑΊΡΙ ΣΕ ΌΛΟΥΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εμένα μου έκαναν εντύπωση κάποιες σκόρπιες ειδήσεις αυτό τον καιρό:Η μία ήταν η αγορά από τον πρωθυπουργό ενός σπιτιού.(χωρίς να εξετάσω ποιανού ήταν το σπίτι)! Από την άλλη ο Ομπάμα νοίκιασε ένα λέει, τώρα που θα φύγει από τον λευκό οίκο.(ας μην εξετάσω πάλι το ποσό του ενοικίου) Τέλος πάντων λέτε να θέλει να δημιουργήσει (ο πρωθυπουργός μας)ένα ανάλογο αγοραστικό ντόμινο και να δώσει έτσι τη λύση της ανάπτυξης; Βρε δες τι βλέπει ο κοιμισμένος όταν κοιμάται πεινασμένος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ενα αγαπημένο μου τραγούδι κάπου λέει για τους πολιτικούς που μοιάζουν με τους ποντικούς που τρώνε τα παιδιά τους...........Οι ευτυχισμένοι Ανθρωποι διακρίνονται από την καινοτομία των ονείρων τους..........νάσαι πάντα καλά Ρένα..........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Περί καπιταλισμού λοιπόν ο λόγος και όχι απλά περί πολιτικής. Πότε ως κωπηλάτης και ένοπλος ναύτης της αγγλικής θαλασσοκρατορίας και πότε ως εργαζόμενος με μοναδικό όπλο μια άσφαιρη αστική ψήφο στην ελληνική πραγματικότητα, δεν είχα ούτε θα έχω έστω και ένα κοινό σημείο στην πορεία μου ούτε με τη νεαρή βασίλισσα ούτε με το νεαρό πρωθυπουργό. Αν κάποτε με γοήτεψαν αμφότεροι και τους στήριξα, είναι που είμαι απαίδευτος και, γι' αυτό το λόγο, του χεριού τους.
    Ναι, Ρένα, ευτυχώς που ξύπνησες και δεν υπέγραψες! Συγχαρητήρια και πάλι για τα έξυπνα κείμενά σου.
    Δημήτρης Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Όχι, Δημήτρη, δεν είσαι απαίδευτος.
    Ρομαντικός και ιδεολόγος είσαι.
    Γι αυτό δυσκολεύεσαι σ' ένα κόσμο που δεν χωράει ούτε ρομαντικούς ούτε ιδεολόγους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ρένα μου ,Καλημέρα. Η Ιστορική αφήγησἠ σου , που συνδέεται με παρουσίαση γεγονότων του παρελθόντος και παραπέμπει στην σημερινή κατάσταση, είναι ελκυστική στην ανάγνωση. Υπάρχει η σύγκριση με τον σημερινό Πρωθυπουργό, στο εξής. Η χώρα μας είναι χωρίς ανάπτυξη , σχεδόν χρεωκοπημένη με έναν λαό σήμερα πτωχό. Η Ελισσάβετ κατάφερε έναν λαό παρόμοιο τότε ( 16ον αιώνα , πτωχό, χρεωκοπημένο χωρίς ανάπτυξη να τον μετατρέψει σε πρώτη ναυτική δύναμη, και η εποχή της να χαρακτηριστεί χρυσούς αιώνας.Σε αντιδιαστολή ο δικός μας, παρά τις υποσχέσεις ,δεν κατάφερε τίποτε.Στον επίλογο με την ειρωνική διάθεση θέτεις ως κατακλείδα την σημερινή κατάσταση,''....ευτυχώς που δεν υπέγραψες''. Ομολογώ , ότι ήταν πρωτότυπο . Και το πρωτότυπο είναι πάντα εξαιρετικό.Με αγάπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Χαίρομαι πολύ, Άννα μου, που έχεις την ευφυΐα να αντιληφθείς την ειρωνεία της τελευταίας φράσης. Κατηγορήθηκα (κατ' ιδίαν) πως κομπάζω για τις καταθέσεις μου στο εξωτερικό.
    Μακάρι να ήταν έτσι!
    Η τάξη μας δεν έχει δυστυχώς τέτοιες πολυτέλειες.
    Αλλού να ψάξουν για αντίπαλους όσοι απάντησαν στο κείμενό μου με το τραγουδάκι:

    https://www.youtube.com/watch?v=Yiu62USG61Q

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Λείπω κάποιους μήνες και οταν άρχισα να διαβάζω αναθάρρησα. Δες τι έγινε βρε παιδί μου όσο έλειπα. Και μετά ξύπνησα ....με την σειρά μου.... Και γέλασα με το κείμενο σου .... Πολύ έξυπνο... Και μέσα μου αναλογίστηκε αυτά που δεν υφίσταμαι πια και ειναι αρκετή δικαιολογία για τα τόσα άλλα που μου λείπουν.



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Θυμάσαι τον πατέρα μου (ή μήπως τον δικό σου), που τις Πρωτοχρονιές μας παρότρυνε να ποντάρουμε στο τριανταένα λέγοντας: "πολλά βάζετε, πολλά παίρνετε";
    Ε, για σένα ισχύει: πολλά χάνεις, πολλά κερδίζεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Οι κουβεντούλες μας