Φούγκα για δύο ασύμμετρες φωνές... 21 Απριλίου απολογισμός

Χουάν Μιρό

Πίσω στο σπίτι τα γεγονότα, όπως έφταναν από τις συχνότητες του ραδιοφώνου, είχαν προχωρήσει. Οι προγραμματισμένες για το τέλος Μαΐου εκλογές είχαν ματαιωθεί με συντακτική πράξη και είχε τεθεί σε εφαρμογή κάποιο επιτελικό σχέδιο "Προμηθεύς". Το αισθητικό  μοτίβο, πάντως, συνέχιζε πανομοιότυπο. Εμβατήρια που διακόπτονταν πριν ολοκληρωθούν για να δοθούν χρηστικές πληροφορίες που δεν ήταν παρά απαγορεύσεις, απειλές κατά των παραβατών και από την αρχή εμβατήρια. Απαγορεύεται η συνάθροιση σε ομάδες πλέον των πέντε ατόμων, αναστέλλεται η ισχύς των άρθρων τάδε και τάδε του Συντάγματος, απαγορεύεται η κυκλοφορία  μετά τις πέντε το απόγευμα, πας όστις φιλοξενεί  άτομον μη δηλωμένον εις τας αστυνομικάς αρχάς, θα παραπέμπεται εις έκτακτον στρατοδικείον ... Οι δύο οικογένειες κλείστηκαν στο διαμέρισμα, να περάσουν μαζί το μακρύ βράδυ. Οι άντρες συζητούσαν έντονα - πάντα με το αυτί στο ραδιόφωνο, τη μόνη πηγή πληροφόρησης. Ο πατέρας επέμενε ότι ήταν δουλειά των στρατηγών,  ο θείος και ο αδελφός της μιλούσαν για κάποιους συνταγματάρχες. Για το ρόλο του βασιλιά υπήρχε ομοφωνία: και οι τρεις πίστευαν ότι δεν θα έφερνε αντίσταση. Το μούδιασμα και η σύγχυση ήταν ολοφάνερα στην παρέα των αντρών. 

Οι μαμάδες τηγάνιζαν λουκουμάδες και το σπίτι μοσχοβολούσε. Η θεία γέμισε ένα πιάτο, έβαλε μπόλικο μέλι, πασπάλισε με κανέλα και το πήγε στην κυρία Ρένα. Την βρήκε σε άσχημη ψυχολογία, είπε γυρνώντας. Δεν είχε καθόλου νέα του και η αμφιβολία τη σκότωνε. Τους ευχαριστούσε για το ενδιαφέρον, θα την ανακούφιζε να έλθει στη συντροφιά, αλλά ήταν πιο φρόνιμο να μην απομακρυνθεί από το σπίτι· όλο και  κάποιο τρόπο θα έβρισκε να την ειδοποιήσει. 
Η Αίγλη και η ξαδέλφη της είχαν απλώσει τη σκακιέρα και προσπαθούσαν να εξοικειωθούν με τις πολύπλοκες κινήσεις πύργων, ίππων και τρελών αξιωματικών. Το παιχνίδι ήταν "καινούργιο κοσκινάκι μου" και το είχαν πολύ καμάρι. Το είχαν  αποκτήσει μαζεύοντας κουπόνια από το απορρυπαντικό που χρησιμοποιούσαν οι μαμάδες για το πλύσιμο και που είχε αντικαταστήσει εξ ολοκλήρου το πράσινο σαπούνι. 
Η διαταραχή της καθημερινότητας πρέπει να προκάλεσε φόβο στον  μικρό αδελφό - φόβο που ντρεπόταν να εκφράσει μην τον πουν μυξιάρικο. Πήρε, λοιπόν, τη συνομήλικη ξαδέλφη και κούρνιασαν στην εσοχή του γραφείου του πατέρα. Στο προφυλαγμένο αυτό περιβάλλον άπλωσαν αθόρυβα τα αυτοκινητάκια τους φροντίζοντας να μην ενοχλούν, χωρίς να τους το ζητήσει κανείς.

Το βράδυ στο κρεβάτι, λίγο πριν την πάρει ο ύπνος, η Αίγλη έκανε απολογισμό. Σε τελευταία ανάλυση οι διακοπές του Πάσχα είχαν αρχίσει νωρίτερα, η εμπειρία στο μαγαζί είχε την γοητεία της, το πενηντάρικο που ήλθε ουρανοκατέβατο της έδινε την αίσθηση του πλούτου, οι λουκουμάδες, που γλύκαιναν ακόμα τον ουρανίσκο, κουβαλούσαν τη σημειολογία της γιορτής.
Δεν ήταν κι άσχημα! 
Υπήρχαν κάποιες γκρίζες ζώνες, ωστόσο, που έπρεπε να ξεκαθαρίσουν αύριο κιόλας.
Σε δυο μέρες έφθανε η Κυριακή των Βαΐων που σηματοδοτούσε την έναρξη των πασχαλινών διακοπών. Η φετινή επρόκειτο να είναι μια ιδιαίτερη μέρα. Είχε σχεδιάσει  έξοδο για σινεμά με τις φίλες της – πρωινή προβολή. Πρώτη φορά χωρίς γονείς, πρώτη φορά σε κεντρική αίθουσα έξω από τα όρια της συνοικίας. Ένιωθε ότι είχε διανύσει τρέχοντας μια μαραθώνια απόσταση από την εποχή που – στο νησί - ο κινηματογράφος ήταν αυστηρά απαγορευμένο θέαμα για τους μαθητές. Τώρα είχε πια δικά της χρήματα να πληρώσει το εισιτήριο και αυτό μεγάλωνε το πρωτόγνωρο αίσθημα ανεξαρτησίας που την συνέπαιρνε. Το γεγονός είχε φορτιστεί με διαστάσεις μυθικές και δεν ήθελε ούτε να σκέφτεται μια πιθανή ακύρωση λόγω των γεγονότων. Θα μπορούσε η παρέα των εφτά κοριτσιών να ξεπεράσει την απαγόρευση; - το εφτά είναι, βλέπεις, μεγαλύτερο από το πέντε.

Κι ακόμα: θα γύριζε  ο κύριος Γιώργος; 

Και το ραδιόφωνο; Θα επανερχόταν το πρόγραμμα στην κανονική ροή; Αγαπούσε  το μοναδικό αυτό  μέσο μαζικής επικοινωνίας και είχε ανάγκη τον διπλό ρόλο του:   συντροφιά τις μοναχικές ώρες και σύνδεσμός με τον πλατύ έξω κόσμο. Ήθελε πίσω τον πλουραλισμό που ήξερε. Δεν της άρεσε η μονοτονία των εμβατηρίων.

Οι απορίες δεν την εμπόδισαν ν' αποκοιμηθεί με  την ικανοποίηση του χορτάτου. 

                                                           .................

                                                             

Η εμπειρία της κινηματογραφικής παράστασης στην " Άνεση" στους Αμπελόκηπους αποδείχτηκε πάνω από τις προσδοκίες της. Τα γαλανά μάτια του Χένρι Φόντα που γέμιζαν σε  γκρο-πλαν τη μεγάλη οθόνη δεν θα ξεθώριαζαν εύκολα από τη μνήμη. 

Ο κύριος Γιώργος έκανε την εμφάνισή του τη Μεγάλη Τετάρτη με εμφανή ίχνη ταλαιπωρίας. Έφυγαν αμέσως  να περάσουν το Πάσχα στο χωριό τους στην Κρήτη. Ποιος ξέρει αν παντρεύτηκαν κι όλας εκεί. 

Από τη Δευτέρα – ξεκινούσε Μεγαλοβδόμαδο – το ραδιόφωνο άρχισε να εκπέμπει όπως πάντα πένθιμη κλασσική μουσική. Η καθησυχαστική ρουτίνα επανερχόταν. Την έθλιβε αυτό το είδος μουσικής. Η γενιά της, βλέπεις, γνώρισε μαζικά την κλασσική μουσική ως συνώνυμη του πένθους: για τα πάθη του Χριστού, για τον θάνατο του βασιλιά Παύλου, για την δολοφονία του Κένεντι. Μετά το Πάσχα το πρόγραμμα επανήλθε στην κανονική ροή. Ή σχεδόν. Γιατί μες στην χαρά της δεν πρόσεξε την έλλειψη κάποιων καλλιτεχνών και παραγωγών που είχαν κοπεί.

Η επιστροφή στο σχολείο μετά τις διακοπές δεν είχε εκπλήξεις. Όλοι ήταν εκεί· καθηγητές και μαθητές. Οι δεκαπέντε μέρες που είχαν περάσει είχαν σκονίσει τα γεγονότα και κανείς δεν έδειχνε διάθεση ν' ασχοληθεί μαζί τους. Άλλα θέματα διεκδικούσαν προτεραιότητα  στα διαλείμματα. Μετά την πρόσκαιρη αναστάτωση, όλα έδειχναν να επανέρχονται στους προηγούμενους καθησυχαστικούς ρυθμούς. Η δικτατορία δεν έμοιαζε να επηρεάζει  άμεσα τον μικρόκοσμό της. Μπορούσε να συνεχίσει τη ζωή της αδιαφορώντας για την ύπαρξή της.

Συνεχίζεται...